H ταινία με την καλύτερη χορευτική σκηνή όλων των εποχών στην ιστορία του κινηματογράφου, όπου πρωταγωνίστησε ο Πάτρικ Σουέζι.
Dirty Dancing…
Mια συναρπαστική ταινία με ρυθμό, χορό και μουσική που όσες φορές και να τη δει κάποιος, δύσκολα μπορεί να τη βαρεθεί…
Η πλοκή απλή και ρομαντική…Σ` ένα αριστοκρατικό θέρετρο διακοπών, μια εύπορη νεαρή κοπέλα γνωρίζει τον έρωτα στο πρόσωπο ενός άσημου χορευτή… Τα συναισθήματά της για εκείνον την κάνουν να αλλάξει αρκετά στη ζωή της…
Και ποιός δεν θυμάται τον τελευταίο χορό της ταινίας; Τη στιγμή όπου ο Πάτρικ Σουέιζι σηκώνει εντυπωσιακά την Τζένιφερ Γκρέι και να την κράτα ψηλά, ενώ χορεύουν την αξέχαστη επιτυχία των ‘80s “I’ve Had The Time Of My Life” ;
Αυτή η χορευτική σκηνή ψηφίστηκε ως η καλύτερη όλων των εποχών στην ιστορία του κινηματογράφου, σύμφωνα με βρετανική έρευνα.
Kέρδισε την πρώτη θέση με ποσοστό 25%, ενώ λίγο πιο κάτω με 23% βρέθηκε η κλασική σκηνή με τον Τζιν Κέλι στην ταινία “Singin’ in the Rain”.
O αγαπημένος Αμερικανός ηθοποιός, χορευτής, τραγουδιστής και στιχουργός, Πάτρικ Σουέιζι, έγινε περισσότερο γνωστός για το συγκεκριμένο ρόλο καθώς και για την ταινία “Αόρατος εραστής”. Ο άνδρας που το περιοδικό People ονόμασε ως “Τον Πιο Σέξι” το 1991, ερμήνευσε ένα υπέροχο ερωτικό τραγούδι που ακούστηκε στο “Dirty Dancing”… “She`s like the wind”…
Ποιά είναι, όμως, η ιστορία που κρύβεται πίσω από αυτήν την αγαπημένη ταινία;
Το Dirty Dancing γυρίστηκε το 1987 και παραλίγο να μην προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες. Ο λόγος; Η παραγωγή θεώρησε πως θα ήταν μια κακή επένδυση. Το κοινό δεν ενθουσιάστηκε από προβολές της και σκέφτονταν να τη στείλουν κατευθείαν στα βίντεο κλάμπ. Ο παραγωγός της ταινίας δε, ήταν απόλυτα σίγουρος για την αποτυχία της και είπε: “Κάψτε το αρνητικό και εισπράξτε την ασφάλεια…” Η ταινία τελικά, διέψευσε τους πάντες καθώς κέρδισε Όσκαρ για το τραγούδι “I’ve Had the Time of My Life”, πολλά βραβεία Γκράμι και οι συνολικές εισπράξεις της ήταν 214 εκ. δολάρια.
Η ηρωίδα της ταινίας, η Μπέιμπι ήταν πραγματικό πρόσωπο…
Το σενάριο βασίζεται στην παιδική ζωή της σεναριογράφου και παραγωγού Ελεανόρ Μπεργκστάιν. Όπως η Μπέιμπι στη ταινία, έτσι και η Ελεανόρ, μεγαλώνει στο Μπρούκλιν, είναι η κόρη ενός Εβραίου γιατρού και η αδερφή της την λέγεται Φράνσις.
Η ιδέα για να ξεκινήσει η Μπεργκστάιν να γράφει το σενάριο, δίνεται σε ένα γεύμα με τη παραγωγό Λίντα Γκοτλίεμπ. Βγαίνουν για να συζητήσουν καινούργιες ιδέες, όταν η Γκοτλίεμπ της ζητά να της μιλήσει για τον εαυτό της. Η Μπεργκστάιν της λέει πως όταν ήταν μικρή πήγαινε σε πάρτι και να χόρευε dirty dancing. Η Γκοτλίεπ τότε απαντά εντυπωσιασμένη :”Αυτός είναι τίτλος ενός εκατομμυρίου, τώρα απλά χρειάζεται να βρούμε την ιστορία.”Η Μπεργκστάιν είχε δουλέψει ως δασκάλα χορού, όταν ήταν φοιτήτρια και της ήρθε η ιδέα για το χαρακτήρα του Τζόνι από έναν χορευτή που είχε γνωρίσει στο Μπρούκλιν. Ο Πάτρικ Σουέζ δεν ήταν η πρώτη επιλογή για το ρόλο του Τζόνι αφού ο χαρακτήρας υποτίθεται ότι ήταν Ιταλός αρκετά νεότερος. Αρχικά οι παραγωγοί επέλεξαν τον Μπίλυ Ζέιν, ενώ από οντισιόν πέρασε και ο Βαν Κίλμερ. Στις χορευτικές σκηνές ωστόσο δεν είχε χημεία με τη Μπέιμπι. Κατέληξαν, λοιπόν, στον Πάτρικ Σουέιζι, αλλάζοντας τον χαρακτήρα από Ιταλό σε Ιρλανδό. Για τον ρόλο της Μπέιμπι πέρασαν από οντισιόν η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ και η Σάρον Στόουν. Δεν κατάφεραν όμως να πείσουν για τις χορευτικές τους ικανότητες. Η Τζένιφερ Γκρέι πήρε το ρόλο παρόλο που στη. πραγματικότητα ήταν 10 χρόνια μεγαλύτερη από την ηλικία της ηρωίδας. Η Τζένιφερ ήξερε από από μικρή να χορεύει από τον πατέρα της Τζόελ Γκρέι, ο οποίος ήταν γνωστός ηθοποιός και χορογράφος και είχε κερδίσει Όσκαρ για τη ταινία “Cabaret”. Σε ένα μιούζικαλ που εμφανίστηκε στο Μπροντγουέι, ένας από τους χορευτές ήταν ο Σουέιζι.
Η Γκρέι με τον Σουέιζι δεν δεν συμπαθούσαν ο ένας τον άλλον. Ο ίδιος είχε αναφέρει για τη συμπρωταγωνίστριά του, ότι ήταν εξαιρετικά συναισθηματική και έβαζε τα κλάματα με την παραμικρή κριτική που της ασκούσαν. Επίσης, ήταν φορές που ξεσπούσε σε γέλια κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων κι έτσι αναγκάζονταν να γυρνούν πολλές φορές την ίδια σκηνή.
Οι δύο ηθοποιοί είχαν κι άλλα προβλήματα να αντιμετωπίσουν εκτός από αυτά μεταξύ τους… Τα γυρίσματα της ταινίας πραγματοποιήθηκαν φθινόπωρο, ενώ η ιστορία διαδραματιζόταν καλοκαίρι. Αυτό δυσκόλεψε αρκετά τα εξωτερικά γυρίσματα. Η δημοφιλής σκηνή που ο Τζόνι σηκώνει τη Μπέιμπι μέσα από το νερό, γυρίστηκε τον Οκτώβρη στη λίμνη της Βιρτζίνιας με εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες..
Ακόμα και μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων, οι δυσκολίες συνεχίστηκαν. Η εταιρεία Clearasil, προκειμένου να γίνει η επίσημη χορηγός, άσκησε βέτο στη παραγωγή να κοπεί η σκηνή της άμβλωσης. Εκείνη την εποχή, το 1987, ήταν ένα θέμα που προκαλούσε αντιδράσεις στην Αμερική. Η Μπεργκστάιν αρνήθηκε, καθώς η κίνηση αυτή ήταν καθοριστική για την εξέλιξη της ιστορίας. Η παραγωγή έχασε τελικά τη χορηγία, στο τέλος όμως, ανταμείφθηκε από την παγκόσμια επιτυχία..